Przedstawiam zakres słownictwa specjalistycznego, wytłumaczona tak aby każdy rodzic czytający opinię swojego dziecka trochę lepiej orientował się w nazwach stosowanych przez logopedów.
- Afonia – inaczej nazywana bezgłosem. Jest to niedostateczne powstawanie głosu, albo całkowity jego brak.
- Dysfagia – u osób z tą przypadłością funkcja połykania nie działa poprawnie.
- Echolalia – powtarzanie, zazwyczaj mimowolne, wyrazów. Np. zamiast odpowiedzieć na pytanie, dziecko z echolalią powtarza pytanie.
- Jąkanie – to zaburzenie mowy, które charakteryzuje się tym, że mowa dziecka nie jest płynna. W wypowiedzi występują powtórzenia słów czy sylab (po-po-po-pokaż), przedłużenia niektórych głosek (mmmmmmama), oraz bloki czyli nienaturalne wstrzymywanie dźwięków.
- Logorytmika – stosuje się ją zazwyczaj w terapii logopedycznej. Jest to metoda, która jest oparta na ćwiczeniach tekstów połączonych z rytmem muzyki, wykorzystywane są też ruchy całego ciała. Jest to połączenie terapii logopedycznej i rytmiki.
- Narządy mowy – W ich skład wchodzą narządy które biorą udział w tworzeniu dźwięków. Dzielimy je na trzy grupy: aparat fonacyjny, aparat oddechowy i aparat artykulacyjny.
- Aparat fonacyjny – najważniejszą jego część stanowy zbudowana z mięśni i chrząstek krtań.
- Aparat oddechowy – składa się z tchawicy, płuc, oskrzeli oraz przepony.
- Aparat artykulacyjny – jedną z ważniejszych funkcji tworzą tu artykulatory, które dzielimy na te ruchome – język, wargi, podniebienie miękkie i żuchwa, oraz artykulatory nieruchome – podniebienie twarde, zęby i dziąsła.
