Już od połowy XIX wieku wcześniactwo traktowane było jako ryzyko dla prawidłowego rozwoju dziecka. Wiedza na temat szkodliwości komplikacji perinatalnych dla mózgu dziecka oraz ich wpływu na rozwój i funkcjonowanie była poszerzana przez badaczy w XX wieku. Konsekwencją skupienia się na czynnikach ryzyka biologicznego było prognozowanie rozwoju dziecka wyłącznie na ich podstawie, z pominięciem szerszego kontekstu funkcjonowania.