Kiedy rodzice przyprowadzają dziecko do gabinetu logopedy, sprawdzana jest zarówno mowa dziecka, jak i jego warunki anatomiczne. Logopeda sprawdza uzębienie, podniebienie, migdały oraz język dziecka.
Logopedzi często spotykają się ze zbyt krótkim wędzidełkiem podjęzykowym u dzieci. Wędzidełko podjęzykowe łączy język z dnem jamy ustnej. Jest to ciało włókniste, pokryte błoną śluzową.
Konsekwencją skróconego wędzidełka jest brak możliwości uniesienia języka do wałka dziąsłowego. Przybiera on wtedy charakterystyczny kształt serca. Boki języka unoszą się ku górze, natomiast czubek języka zostaje przy dnie jamy ustnej.
Dziecko, które ma skrócone wędzidełko, czyli ankyloglosję, ma trudności w ssaniu. Dziecko takie wykazuje większą męczliwość podczas posiłków, są one przerywane i nie dość efektywne, może nastąpić brak przyrostu masy dziecka. U dziecka ze skróconym wędzidełkiem utrwalają się nieprawidłowe wzorce połykania.
Wraz z dojrzewaniem dziecka pojawiają się inne konsekwencje ankyloglosji. Ruchy języka dziecka są ograniczone. Skutkuje to brakiem jego pionizacji, czyli unoszenia języka do wałka dziąsłowego. Jest to powodem powstawania wad wymowy, a w skrajnych przypadkach wpływa na wstrzymanie mowy u dziecka.
Pionizacja języka jest ważna przy artykulacji głosek takich, jak /t/, /d/, które pojawiają się już w pierwszym roku życia dziecka. Pozostałe głoski wymagające pionizacji języka to /l/ oraz /n/ obecne w drugim roku życia oraz /sz/, /ż/, /cz/, /dż/, /r/ pojawiające się w piątym roku życia dziecka. Ankyloglosja powoduje zniekształcanie struktury fonetycznej wyrazów. Może ona powodować substytucje głosek szumiących /sz/, /ż/, /cz/, /dż/ na głoski szeregu syczącego /s/, /z/, /c/, /dz/, zastępowanie głoski /r/ głoskami /ł/ lub /j/. Głoska /l/ może zostać zastąpiona przez dziecko głoską /j/. Głoski wymagające pionizacji języka mogą być realizowane przez dziecko dorsalnie (w artykulacji bierze udział środek języka, zamiast jego czubek), dolnie lub międzyzębowo (czubek języka wchodzi między zęby).
U dziecka z ankyloglosją powinien być przeprowadzony zabieg podcięcia wędzidełka podjęzykowego. Zabieg ten wykonywany jest w niektórych szpitalach od razu po urodzeniu dziecka. Umożliwia on swobodne poruszanie językiem oraz prawidłowy sposób pobierania pokarmu przez niemowlę. Zdarza się niekiedy, że zabieg ten trzeba powtarzać wraz z rozwojem dziecka. Język podcinany jest wyłącznie tyle, by nie uszkodzić ślinianek podjęzykowych dziecka. Zabieg ten wykonywany jest przy znieczuleniu miejscowym. Jeżeli został on wykonany u dzieci starszych należy pamiętać o usprawnieniu języka. Wymaga on ćwiczeń pionizujących i wzmacniających. Wiąże się to ze zmianą dotychczasowych wzorców artykulacyjnych dziecka.
Podsumowując, jeżeli rodzice zauważyli wyżej wymienione problemy u swojego dziecka powinni udać się do lekarza laryngologa lub do logopedy. Specjaliści będą mogli ocenić wędzidełko dziecka oraz możliwości artykulacyjne, jak i zakres ruchu języka.
Więcej na ten temat przeczytasz na: https://www.klubrodzica.com/ankyloglosja-czyli-krotkie-wedzidelko-podjezykowe/
