Tuż po narodzinach dziecko nie posiada w pełni rozwiniętych wzorców ruchowych. Noworodek nie potrafi jeszcze unosić główki, podpierać się na przedramionach czy też obracać się na brzuch. Wszystko to powinien osiągnąć jednak w pierwszym roku życia, dlatego też okres ten jest niezwykle ważny w całym rozwoju dziecka.
Rodzice często pytają specjalistów, czy w wieku 12 miesięcy ich pociecha nie powinna już siedzieć, raczkować czy też samodzielnie chodzić. Pomimo ustalonych norm wiekowych co do nabywania konkretnych umiejętności ruchowych, należy pamiętać, że każde dziecko rozwija się we własnym tempie. Jedno osiągnie samodzielny chód w wieku 10 miesięcy, a inne nawet w wieku 14 miesięcy i oba te przypadki będą jak najbardziej prawidłowe. Istnieją jednak pewne sygnały, które mogą i powinny zaniepokoić rodzica względem rozwoju ruchowego malucha.
Asymetria ciała
Jednym z nich jest asymetria ciała dziecka. Do 3. miesiąca życia asymetryczne ułożenie ciała, czyli pozycja na tzw. rogalik jest naturalna i wynika z pozycji ułożeniowej dziecka w brzuchu mamy. Asymetria ta powinna zaniknąć jednak w okolicy 3. miesiąca życia i pozwolić dziecku na symetryczne ułożenie ciała, zarówno w leżeniu na plecach, jak i na brzuchu.
Asymetria ta może również przejawiać się w ułożeniu główki dziecka. Zatem jeżeli dziecko stale lub zazwyczaj układa główkę na jednym policzku, w konsekwencji może prowadzić to do jej spłaszczenia i deformacji, a także asymetrii w obrębie twarzy. Dlatego też jeżeli asymetria utrzymuje się dłużej niż do 3. miesiąca życia, należy udać się na konsultację do specjalisty.
Nadmierne odginanie główki
Kolejnym alarmującym sygnałem jest nadmierne odginanie główki lub też całego ciała dziecka do tyłu w trakcie leżenia na brzuchu, obrotów czy też noszenia. Dziecko trzymiesięczne w pozycji leżenia na brzuchu pewnie podpiera się na całej powierzchni przedramion, natomiast głowa uniesiona jest nad podłoże w przedłużeniu kręgosłupa. Nieprawidłowa aktywność dziecka w pozycja leżeniu na brzuchu może powodować niezadowolenie oraz niechęć malucha względem tej pozycji. Ponadto brak prawidłowego podporu oraz wysokie unoszenie głowy nie powinny być dla rodzica powodem do zadowolenia z postępów malucha.
Niemowlęta mało aktywne, które dużo śpią i rzadko płaczą, najczęściej określane są przez rodziców jako bezproblemowe. Warto jednak rozważyć czy wynika to z usposobienia dziecka, czy też nieprawidłowej dystrybucji napięcia mięśniowego. Jeżeli dodatkowo dziecko
położone na brzuszku nie próbuje unosić głowy (w okolicy 2. m-ca życia), denerwuje się podczas zmiany pozycji ciała, niechętnie ssie pierś należy udać się do specjalisty w celu wykluczenia problemów wynikających z obniżonego napięcia mięśniowego.
Dodatkowo w pozycji leżenia na plecach powinno zaniepokoić:
- prężenie nóżek, krzyżowanie ich bądź ułożenie w pozycji “żabki”,
- silne zaciskanie piąstek (po 6. tygodniu życia),
- drżenie kończyn,
brak zainteresowania twarzą ludzką, zabawką oraz brak wodzenia wzrokiem za przedmiotem (po 2. m-cu życia).
Dodatkowo w pozycji leżenia na brzuchu powinno zaniepokoić:
- silne zaciskanie piąstek (po 6. tyg. życia),
- prężenie nóżek, krzyżowanie ich bądź ułożenie w pozycji “żabki”.
Należy pamiętać, że im szybciej problem naszego malucha zostanie wychwycony, tym krócej będzie trwała jego ewentualna rehabilitacja. Dlatego też warto bacznie przyglądać się swoim pociechom i w razie jakichkolwiek wątpliwości udać się do specjalisty w celu weryfikacji istniejącego problemu.
